Wist je dat kraamzorg een typisch Nederlands fenomeen is? In andere landen blijf je vaak enkele dagen na de bevalling nog in het ziekenhuis, maar als je naar huis gaat heb je dus ook meteen geen zorg meer. Daarom zijn wij zó blij met ‘onze’ kraamverzorgsters in de kraamzorg Utrecht en vele ouders met ons. Kraamzorg is echt goud waard, zij maken het verschil in de eerste week. Hebben eindeloos geduld om al je vragen te beantwoorden, weten veel tips voor de verzorging van de baby, kunnen je super goed helpen bij de voedingen van de baby en nemen dus vooral heel veel onzekerheid weg. Zeker als je je eerste kindje krijgt is kraamzorg dus essentieel, maar ook bij een volgend kindje nog heel erg fijn. Elk kindje is toch weer anders, en zij kunnen ook helpen in de verzorging met oudere kinderen. Dus of je nu thuis bevalt of in een van de ziekenhuizen in Utrecht, altijd staat de kraamzorg daarna thuis voor je klaar.
We werken dagelijks veel samen met verschillende kraamzorgorganisaties in Utrecht. Het maakt ons niet uit bij welke organisatie je je aanmeldt rondom voor jouw kraamzorg in Utrecht, we hebben wel een aantal organisaties waar we veel mee samenwerken dus hier kan je altijd naar vragen tijdens het spreekuur of bekijken op onze website.
Kraamzorg in Utrecht
Kraamzorg ondersteunt ook ons, als verloskundigen, als we een thuisbevalling begeleiden. Zo ook laatst bij een thuisbevalling van een tweede kindje in Utrecht.
Mw L. belde mij dat ze dacht dat de bevalling begonnen was! Ze herkende de weeën van de vorige keer, en omdat het toen vlot verlopen was belde ze mij op tijd. Ik besloot even langs te gaan.
Bij het huisbezoek zag ik inderdaad dat zij regelmatige weeën had, ze kon ze goed opvangen en vond het zelf ook nog goed te doen. Ze wilde wel graag weten hoeveel ontsluiting ze had, dus deed ik een inwendig onderzoek (ook wel vaginaal toucher genoemd). Ze had 3 centimeter ontsluiting, een mooi begin! Omdat ze nog zo ontspannen was, spraken we af dat ik nog even naar huis zou gaan en 2 uur later terug zou komen. Ze vond het fijn in haar eigen bubbel de weeën op te vangen. Het was het begin van de nacht dus haar partner kon op die manier wellicht nog even slapen.
Na een kort dutje was ik 2 uur later weer onderweg naar mw L. in Utrecht. Ik moest nog 10 minuten rijden toen mijn telefoon ging, de partner aan de lijn. Hij wilde even checken of ik inderdaad onderweg was, want het was nu wel een stuk pittiger geworden! Bij een tweede kindje is het soms erg onvoorspelbaar hoe snel het kan gaan, om die reden vroeg ik hem dus meteen of hij na ons gesprek direct de kraamzorg wilde bellen. Kraamverzorgsters, zeker in Utrecht, hebben namelijk ook een aanrijtijd en door snel te bellen is ze hopelijk op tijd aanwezig. Hij ging dit direct doen.
Bij aankomst zag ik inderdaad dat de weeën een stuk heftiger geworden waren, maar ze ving ze perfect op. Het bevalbad was klaargezet dus daar kon ze direct in. Ook nu wilde ze graag weten hoeveel ontsluiting ze had, en ze zat nu op 6 centimeter. Dat was dus heel goed opgeschoten. Ook nu vond ze het prettig om de weeën zoveel mogelijk zelf of samen met haar partner op te vangen in het bevalbad, dus ik ging in de woonkamer zitten. Regelmatig liep ik even naar binnen of kwam de partner mij even een update geven. Ongeveer een uur nadat de kraamzorg was gebeld, arriveerde zij ook samen met een leerling. Gelukkig dus ruim op tijd, ze kwam niet uit Utrecht dus moest iets verder rijden. De kraamzorg en leerling wachtten met mij beneden, zodat de barende niet teveel uit haar concentratie gehaald werd. Het verschilt natuurlijk per vrouw hoe we dit aanpakken. Sommige vrouwen vinden het juist heel fijn als de kraamverzorgster hen ook kan coachen.
Halverwege de nacht werden de weeën steeds lastiger om op te vangen dus waren zowel ik als de kraamzorg meer bij haar om haar te ondersteunen. Ze krijgt het zwaar, de weeën zijn intens maar ze heeft nog geen persdrang. Ze wil graag weten hoeveel ontsluiting ze heeft zodat ik eventueel haar vliezen kan breken. Ze weet dat het breken van de vliezen vaak de boel kan versnellen als je in het laatste stuk van de bevalling zit. Na het inwendig onderzoek weten we dat ze 10 centimeter heeft! Het hoofdje van de baby moet alleen nog wat zakken, dus het is beter om nog niet de vliezen te breken. Als het hoofdje van de baby nog niet goed ingedaald is, en je breekt dan wel de vliezen, is er de (hele kleine) kans op het uitzakken van de navelstreng, dat is gevaarlijk voor de baby.
Ik adviseer haar om even een andere houding aan te nemen en ze besluit uit bad te komen. Al wiegend, zittend en staand vangt ze de weeën op. Na een half uur gaat ze even op haar zij liggen, dit werkt vaak heel goed om de indaling van de baby te bevorderen. Ook nu is dat het geval! Niet lang nadat ze op haar zij ligt krijgt ze persdrang en in diezelfde wee breken haar vliezen. Een flinke golf met vruchtwater komt eruit en het hoofdje van de baby zakt direct dieper. De persdrang zorgt voor dat ze precies weet wat ze moet doen, op gevoel perst en zucht ze de baby steeds dieper. Kraamzorg (en leerling) en ik ondersteunen haar en vertellen over de vordering die we meteen al zien, we zien al vrij snel het hoofdje! Dit motiveert en niet lang hierna wordt er een mooi meisje geboren!
Nadat de placenta geboren is, we gekeken hebben of ze gehecht moest worden (hoefde niet!) en de baby ook gecontroleerd is, neemt de kraamzorg de verdere zorg van mij over. Ik word namelijk alweer gebeld voor een volgende bevalling in een andere wijk in Utrecht. Ik laat het gezinnetje met een gerust gevoel achter!
Wil jij ook graag worden begeleid door één van onze verloskundigen? Schrijf je dan hier in: Inschrijven.
