Vandaag neem ik je mee in een 24 uurs dienst, hoe ziet dat eruit? Wat doet een verloskundige op een dag? Laat ik alvast de eerlijke disclaimer vooraf stellen, hoe druk het is tijdens een dienst wisselt erg per keer. Er zijn ook diensten dat we na een paar kraamvisites naar huis gaan, en afgezien van een paar telefoontjes niet meer ons huis uit komen. Maar de 24 uurs dienst die ik hieronder beschrijf was een tikkie drukker!
Om 8 uur ’s ochtends droeg mijn collega de dienst aan mij over. Tijdens de nacht was het relatief rustig geweest. Er had wel één iemand gebeld om te vertellen dat haar vliezen gebroken waren, mijn collega heeft afgesproken dat ik haar in de ochtend even bel hoe het gaat en om een visite af te spreken. Ik schakel de telefoon door en maak mijn ontbijt klaar.
Als eerste bel ik degene met gebroken vliezen, mw. A., ze vertelt me dat de weeën inmiddels zijn gestart! Ze komen echter nog niet zo regelmatig en zijn nog goed te doen, ze krijgt haar 1e kindje, dus we besluiten een visite nog even uit te stellen zodat ze in alle rust kan afwachten of de weeën toenemen. Daarnaast krijg ik nog een paar telefoontjes van kraamverzorgsters over voedingen, baby’s die afgevallen zijn of juist weer goed gegroeid. Nadat ik dit beantwoord heb ga ik op pad.
Er is namelijk iemand die op dat moment 41 weken en 6 dagen zwanger is van haar 1e kindje, mw B., die een foleycatheter, ook wel een ballonnetje genoemd, gekregen heeft om de bevalling in te leiden. Vandaag ga ik langs om te beoordelen of dit voor genoeg ontsluiting heeft gezorgd en ik de vliezen kan breken. Ze blijkt inderdaad genoeg ontsluiting te hebben, namelijk 2-3 centimeter, hier is ze erg blij mee. Ik breek haar vliezen, controleer de hartslag van de baby en neem weer afscheid. Ze zullen mij bellen als de weeën op gang komen.
Hierna heb ik 2 kraamvisites, één kraamvisite is de 5e dag na de bevalling en de andere de 7e dag na de bevalling. We bespreken o.a. de (borst)voeding, controles, kleur van de baby en hoe het met de ouders gaat. Bij het bezoekje op de 7e dag sluit ik het kraambed af, dit wil zeggen dat het de laatste keer is dat we langskomen. We bespreken een aantal afsluitende dingen en plannen een nacontrole voor 6 weken na de bevalling in.
Inmiddels heeft de vrouw met gebroken vliezen weer gebeld, de weeën komen nu regelmatig dus ik besluit langs te gaan. Ik ben daar rond 13.00u. Ze vangt de weeën goed op en ze komen inderdaad heel regelmatig, elke 4 minuten, ze wil graag weten hoeveel ontsluiting ze heeft dus hier voel ik ook naar. Ze heeft nu 3 centimeter ontsluiting. We spreken af dat ik over maximaal 3 uur weer terug kom.
Tijd om iets te lunchen, dit doe ik thuis terwijl ik de administratie afrond van de ochtend. Rond 14.30 belt de dame met weeën weer, het wordt erg pittig nu en het is fijn als ik eerder langs kom. Rond 15.00u kom ik daar aan, de weeën zijn flink toegenomen en ik coach haar om rustig te blijven ademhalen. Ze heeft op dat moment 6 centimeter ontsluiting, dit gaat vlot dus! Ik bel de kraamzorgorganisatie en zet de spullen klaar voor de gewenste thuisbevalling. De douche blijkt de uitkomst om de heftige weeën op te kunnen vangen, dus daar blijft ze een hele tijd in. Rond 17u voelt ze beginnende persdrang en niet veel later blijkt ze inderdaad 10 centimeter ontsluiting te hebben. Na een half uur persen wordt er een prachtige dochter geboren!
Tijdens de persfase van die bevalling werd ik echter ook gebeld door de andere dame met gebroken vliezen, de kraamverzorgster had dit telefoontje aangenomen, ze heeft regelmatige weeën. Ik kan natuurlijk niet weg, dus ik bel in een weeënpauze snel een collega praktijk om te vragen of ze bij haar langs kan gaan. Gelukkig is ze beschikbaar, dus kan ik dit direct weer loslaten en mij focussen op de bevalling. De collega verloskundige belt mij na een uur terug dat ze 3 centimeter heeft en rustig naar het Geboortehuis in Utrecht toegaat. Het is prima als ik daar over enkele uren ook naartoe kom.
Na een bevalling zit mijn taak er natuurlijk nog niet op, de placenta moet nog geboren worden, er moet eventueel nog gehecht worden en de baby moet nog nagekeken worden. Dit heeft natuurlijk geen haast, in de 2 uur na de bevalling doen we al deze dingen. Tussendoor zaten de kraamverzorgster en ik even in de woonkamer voor de administratie, zodat de ouders wat tijd hebben met z’n 3en. Hier werd ik gebeld door een zwangere met bloedverlies, mw C., het was niet veel en alles ging verder goed, dus we besloten dat ze het kort zou aankijken en mij na een uur terug zou bellen.
Na het nakijken van de baby belde de zwangere met bloedverlies mij weer, en ik besloot even te gaan kijken. Het bloedverlies was nog wat meer geworden dus besloten we dat ze voor consult zou gaan in het ziekenhuis, dan kan de gynaecoloog meekijken wat de oorzaak van het bloedverlies is. Een van de oorzaken kan zijn dat een bevalling op gang aan het komen is, ze was wel bijna uitgerekend, dus zou het?
Ik moest snel door, op naar een bevalling in het Geboortehuis in het Diakonessenhuis. Inmiddels is het 20.45 en de oplettende lezer weet dat ik nog niets gegeten heb sinds mijn lunch. Zo gaat het als diensten hectisch zijn, zeker deze 24 uurs dienst! Ik kijk eerst even bij de vrouw met weeën, ze ligt in bad en vangt de steeds heftigere weeën heel goed op. Nadat ik een tijdje bij haar gezeten heb, ga ik even iets eten.
Rond 22u wil ze graag weten hoeveel ontsluiting ze heeft, ze heeft 10 centimeter! Dat is wederom vlot gegaan, we wachten af tot ze persdrang krijgt. Een kwartier later is de persdrang niet te missen, ze perst in wisselende houdingen. Als we op de baarkruk zitten kijkt ze zelf mee met een spiegel, ze ziet een steeds groter stuk van het hoofdje zichtbaar worden. Drie kwartier later wordt er een mooi jongetje geboren. Als ik later kijk of ze gehecht moet worden, twijfel ik of dit door mijz
elf gehecht kan worden of dat de gynaecoloog dit moet doen. Ik roep er een gynaecoloog bij, die meteen tijd heeft om te komen kijken, en gelukkig kan ik het zelf hechten.
Bij het wegen van de baby blijkt hij toch wat kleiner dan gedacht. Wanneer dat het geval is heeft de baby kans op het ontwikkelen van te lage suikers . Ik bespreek met de ouders wat we in zo’n geval kunnen doen, en zij kiezen ervoor om dit te laten controleren. Ik regel een overdracht met de kinderarts en verpleegkundige, de ouders en baby blijven voor 24u in het ziekenhuis.
Niet lang na de geboorte wordt ik rond 23u gebeld door het ziekenhuis waar mw C. naartoe was gegaan vanwege het bloedverlies. Waar we al aan dachten was gebeurt, ze had weeën gekregen en was dus aan het bevallen. Ze had op dat moment 3 a 4 centimeter ontsluiting en het was wederom prima als ik over enkele uren daar zou komen. Rond middernacht heb ik haar even gebeld en het ging goed, ze lag net in bad. Rond 2u ’s nachts kom ik aan in het andere ziekenhuis. Mw C. heeft regelmatige weeën die elke 5 minuten komen, ze vindt het steeds pittiger worden. Liggen in het bad was even prettig, maar ze heeft besloten dat ze graag pijnstilling wil. Ze houdt het nu nog wel even vol, maar is moe en wil graag op tijd de keuze maken voor pijnstilling. We bespreken de voor- en nadelen van pijnstilling en ze wil graag een ruggenprik. Ik draag de zorg over aan de gynaecoloog. De arts in opleiding tot gynaecoloog komt met mij mee naar mw C. Ze geeft ook uitleg over pijnstilling en belt vervolgens de anesthesist die de ruggenprik zal komen zetten. Rond 4 uur ’s nachts neem ik afscheid, de pijn van de weeën is flink afgenomen. Ik rijd in een donkere nacht naar huis en duik m’n bed in. Ik stuur mijn collega nog snel een berichtje dat ik ga slapen en dat ze om 8u de telefoon kan doorschakelen. En dan toch wel, eindelijk na zo’n lange 24 uurs dienst, slaap lekker!
Wil jij graag inschrijven bij onze praktijk? Maak dan gebruik van ons eenvoudige en handige inschrijfformulier, inschrijven kan hier; Inschrijfformulier.
